کله سیستیت حاد و مزمن

کله سیستیت یکی از شایع ترین بیماری گوارشی می باشد و شواهد حاکی از آن است که تعداد بیماران مبتلا به کله سیستیت هر ساله افزایش می یابد. به علت بالا بودن میزان شیوع بیماری های کیسه صفرا در جوامع، هزینه گزافی به خانواده ها و دولت جهت درمان این بیماری تحمیل می گردد. هدف از نگارش این مقاله آشنایی با انواع کله سیستیت، عوارض، علائم بالینی، تشخیص، درمان، اقدامات پرستاری برای افراد جامعه به خصوص کادر درمان می باشد.

این مطالعه از نوع مروری است که با جستجو در منابع کتابخانه ای و پایگاه های علمی Science Direct و PubMed  با کلید واژه های کله سیستیت حاد و مزمن، کله سیستکتومی و لاپاراسکوپی از سال 2009 الی 2015 گردآوری شده است.

کله سیستیت شامل کله سیستیت حاد، کله سیستیت حاد بدون سنگ، کله سیستیت مزمن می باشد و علت کله سیستیت حاد در90 درصد از افراد بیمار٬ سنگ کیسه صفرا می باشد. کله سیستیت بدون سنگ یا اکالکالوس بدنبال اعمال جراحی وسیع و یا تروما و سوختگی شدید٬ تغییرات تعادل آب و الکترولیت ها ایجاد می شود. جراحی قطعی ترین درمان کله سیستیت می باشد. بیمارانی که مشکل کله سیستیت دارند نیازمند مراقبت توسط پرستارانی هستند که از روش های تشخیصی و مداخلات مورد استفاده در درمان بیماری مطلع باشند. مسئولیت های پرستار شامل مراقبت های قبل عمل، مراقبت های بعد از عمل، شناسایی و کنترل عوارض بعد عمل و آموزش های حین ترخیص می باشد. مداخلات بعد عمل شامل، پوزیشن نیمه نشسته، لوله بینی- معدی جهت جلوگیری از دیستانسیون شکمی، بهبود وضعیت تنفسی، مراقبت از لوله تخلیه صفرا، بهبود وضعیت تنفسی و بررسی از نظر عوارضی مثل عفونت می باشد.

با توجه به روند رو به افزایش بیماری های کیسه صفرا به خصوص کله سیستیت، آشنایی با علائم بالینی و عوامل خطرساز سنگ کیسه صفرا و تشخیص به موقع بیماری کله سیستیت در درمان و کاهش عوارض خطرناک بیماری نقش بسزایی دارد و پرستاران می توانند با آگاهی از پژوهش ها و منابع به روز نقش مهمی را در تشخیص علائم و درمان و تسکین درد بیماران ایفا نموده و با بکارگیری پرستاری مبتنی بر شواهد منجربه بهبودی هرچه سریع تر بیماران گردند. خدمات پرستاری باید با کیفیت عالی در راستای بهبود کیفیت زندگی بیماران و افزایش رضایت مندی آنان ارائه شود.