پیدایش، فرآیند و ضرورت اعتباربخشی آموزشی با تاکید بر آموزش پرستاری

یکی از شاخص های توسعه نیروی انسانی، دسترسی افراد به آموزش، اعم از آموزش عمومی و آموزش عالی است و برای دستیابی به توسعه پایدار در زمینه های علمی، توجه به ارتقای کیفیت، ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. این امر مستلزم توجه بیش از پیش به ارزشیابی مداوم دانشگاه ها است. مطالعه فوق با هدف آشنایی بیشتر با اعتباربخشی آموزشی و ضرورت آن در آموزش پرستاری انجام شده است.

این مقاله برگرفته از یک مطالعه مروری است که بر پایه اطلاعات جمع آوری شده از جستجو در داده پایگاه های معتبر علمی و مطالعات کتابخانه ای در بازه زمانی 2014-2001 انجام شده است.  

ارزشیابی مستمر، لازمه ارتقاء و بهبود مستمر کیفیت، می باشد. یکی از روش های ارزشیابی کیفیت آموزشی در دانشگاه ها، اعتباربخشی است. هدف از اعتبار بخشی، هم تاکید بر کیفیت و هم نظارت بر ارزشیابی مستمر و مادام العمر می باشد. در اغلب کشورهای جهان، فرایندهای اعتبار بخشی آکادمیک توسط سازمان های دولتی از جمله وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم انجام می شود. بیشتر موسسات آموزش عالی برای اخذ مجوز رسمی فعالیت،  هر 4 – 6 سال یک بار، از حیث شفافیت، اختصاصی بودن، اعتبار، اعتماد، اطمینان و ارتباط برنامه آموزشی با نیازهای جامعه مورد ارزشیابی قرار می گیرند.

پرستاری یک حرفه است و رشد حرفه ای، برای صاحبان این حرفه یعنی پرستاران، حیاتی می باشد. همچنین برخورداری سیستم های درمانی از پرستاران برخوردار از دانش و تجربه بالا، در جهت رسیدن به اهداف سازمان و نیز ارتقاء کارایی، می تواند در رفع چالش های بالینی پرستاران، مفید باشد. بنابراین، دانشکده های پرستاری به عنوان بخشی از نظام آموزش علوم پزشکی کشور، باید به منظور حفظ و تقویت تمامیت آموزشی و توسعه مداوم مورد ارزشیابی قرار بگیرند.