مطالعه تاثیر شوری های مختلف محیطی بر سلول های کلراید آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) به روش ایمونوهیستوشیمی و فراساختاری

تعداد 120 قطعه ماهی کپور معمولی به مدت دو هفته در تیمار با شوری های  ppt 4، ppt 8، ppt 12 و آب شیرین با سه تکرار قرار داده شدند. در پایان دوره جهت مطالعات هیستومورفولوژی نمونه هایی از آبشش با  ضخامت µ4 تا µ 6 تهیه شد. همچنین برای مطالعات ایمونوهیستوشیمی و فراساختاری نمونه های مورد نظر برداشت گردید. نتایج حاکی از آن بود که در موضع فیلامنتی بیشترین تعداد سلول های کلراید مربوط به شوری ppt 8 و کمترین تعداد در تیمار شاهد، بزرگترین اندازه در شوری ppt 12 و کوچکترین متعلق به شوری ppt 4 گزارش گردید. در موضع لاملایی یشترین تعداد سلول های کلراید در شوری ppt 4 و کمترین در تیمار شاهد بدون تغییر در اندازه مشاهده شد. در مطالعات ایمونوهیستوشیمی سلول های کلراید به تعداد زیاد در اپیتلیوم فیلامنتی و به تعداد کمتر در اپیتلیوم لاملایی در شوری های مختلف در قسمت راسی، پایه و بین لاملاها روی فیلامنت بین لاملایی حضور داشتند. بر اساس مطالعات فراساختاری غشاء راسی سلول های کلراید شامل فرورفتگی های عمیق، کم عمق و برآمده بود. به طور کلی، قدرت تحمل و سازش پذیری کپور معمولی نسبت به تغییرات شوری محیط، بدلیل ایجاد تغییرات سریع در سلول های کلراید جهت تنظیم میزان ورود و خروج آب و الکترولیت ها بالا بود بطوریکه گونه مورد نظر توانست نسبت به تغییرات شوری های محیطی خود را تطبیق و ادامه حیات دهد.