بررسی نقش پیش بین حساسیت اضطرابی، حساسیت پردازش حسی، سیستم های مغزی- رفتاری و ناگویی خلقی بر روی اضطراب دندان پزشکی

با عنایت به تاثیر بهداشت دهان و دندان در سلامت عمومی مردم و نظر به این که تسهیل مراجعه ی افراد به دندان پزشک موجب اصلاح و ارتقاء شاخص های این عرصه از تندرستی خواهد شد، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی متغیرهای حساسیت اضطرابی، حساسیت پردازش حسی، سیستم های مغزی- رفتاری و ناگویی خلقی با اضطراب بیماران دندان پزشکی بود.

 این پژوهش، یک مطالعه ی تحلیلی با روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس است و جامعه ی آماری آن 383 نفر از مردان و زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی دندان پزشکی شهر اصفهان در سال 1397 بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های حساسیت اضطرابی، شخص با حساسیت بالا، مقیاس بازداری/ فعال سازی رفتاری، ناگویی خلقی و اضطراب دندان پزشکی بود. تحلیل داده ها با آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون چندگانه با نرم افزار SPSS نسخه ی 22 انجام شد.

 طبق نتایج، 28/4 درصد تغییرات اضطراب دندان پزشکی با حساسیت اضطرابی، حساسیت پردازش حسی و ناگویی خلقی؛ 26/1 درصد تغییرات اضطراب دندان پزشکی با ابعاد (ترس از نگرانی های بدنی و ترس نداشتن کنترل شناختی) حساسیت اضطرابی و 17/3 درصد تغییرات این متغیر با ابعاد (سهولت تحریک، آستانه ی حسی پایین و حساسیت زیبایی شناختی) حساسیت پردازش حسی قابل تبیین است (0/05 > p value).

از بین چهار متغیر پیش بین پژوهش، متغیر حساسیت اضطرابی، حساسیت پردازش حسی و ناگویی خلقی با اضطراب دندان پزشکی ارتباط معنی دار داشتند و سیستم های مغزی- رفتاری، ارتباط معنی داری با اضطراب دندان پزشکی نداشت.