مروری بر برخی مدل های پیش بینی رشد شهری

جمعیت انسانی همچنان به تجمع در مراکز شهری ادامه می دهد که به ناچار رد پای شهری را از طریق ایجاد پیامدهای مهم برای تنوع زیستی، آب و هوا، و منابع محیط زیستی افزایش می دهد. مدل های پیش بینی رشد شهری برای کمک به مدیریت پایدار مناطق شهری به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. با وجود تحقیقات گسترده، این مدل ها اغلب در فرایند تصمیم گیری گنجانده نمی شوند. هدف این بررسی مروری بر مدل های موجود، از جمله مزایا و محدودیت های آن ها است. همچنین، به شکل کلی به دلایل عدم اقبال به این مدل ها در فرایند تصمیم گیری پرداخته می شود. بر اساس آمار و بررسی های انجام شده مشخص گردید که در حال حاضر سلول های اتوماتا از روش های مدل سازی غالبی است که در اکثر آثار منتشر شده بکار گرفته شده است.  همچنین، از دلایل عدم استفاده از این مدل ها در فرایند تصمیم گیری، نا آشنا بودن تصمیم گیران با آن ها و نیز عدم مقبولیت و محبوبیت مدل برای پژوهش یکپارچه قابل ذکر هستند.