ارتباط فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی و تاب آوری با کیفیت زندگی کاری کادر درمان یکی از بیمارستان های نیروهای مسلح در سال 1397

روانشناسی مثبت نگر، در کنارترمیم آسیب ها، به سمت بهینه ساختن کیفیت زندگی گام بر می دارد. کیفیت زندگی کادر درمانی بسیار مهم است. سطح بالایی از فرسودگی کاری کادر درمانی می تواند بر کیفیت زندگی آنها و در نتیجه کیفیت و کمیت مراقبت از بیمار تاثیر بگذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی و تاب آوری با کیفیت زندگی کادر درمان در یکی از بیمارستان های نیروهای مسلح بود.

این پژوهش توصیفی- همبستگی در کلیه کارکنان کادر درمانی یکی از بیمارستان های نیروهای مسلح در سال 1397 انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه های کیفیت زندگی، فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی وتاب آوری استفاده شد. برای بررسی پایایی این مقیاس ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج بیانگر مطلوبیت این مقیاس ها بود. داده ها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS 20 تجزیه و تحلیل شدند.

بین مولفه های خستگی عاطفی و شخصیت زدایی با کیفیت زندگی کاری رابطه منفی (05/0>p) و بین مولفه موقعیت فردی با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت وجود داشت (05/0>p). علاوه بر این، بین مولفه های تنوع مهارت، هویت وظیفه و بازخورد با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت (05/0>p) و بین تاب آوری و کیفیت زندگی کاری نیز رابطه مثبت وجود داشت (05/0>p).

فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی و تاب آوری کارکنان در میزان کیفیت زندگی کاری ایشان موثر است.