اثر سطوح مختلف ویتامین B12 در پرورش توام ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) و گیاه زعفران (Crocus sativus) و بررسی تاثیر آن بر عملکرد گیاه و شاخص های رشد و بیوشیمیایی خون ماهی

به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف ویتامین B12 به آب در یک سازگان توام ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) و گیاه زعفران (Crocus sativus)، تعداد 240 قطعه ماهی تیلاپیای نیل 1/5±12/5 گرمی و 120 عدد پیاز گیاه زعفران به شکل کاملا تصادفی به 12 واحد آزمایشی وارد شدند و تحت تاثیر تیمارهای هفتگی 0، 10، 20، و 30 میلی گرم ویتامین B12 در هر لیتر آب به مدت 60 روز قرار گرفتند. در پایان، شاخص های رشد ماهی از قبیل درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، نرخ تبدیل غذایی و نرخ کارایی پروتئین تغییر معنی داری در بین تیمارهای آزمایش نشان نداد (0/05≤P). وزن ریشه گیاه زعفران در تیمار 30 میلی گرم بر لیتر ویتامین به شکل معنی داری از سایر تیمارها بیش تر بود و طول برگ گیاه زعفران در تیمارهای 20 و 30 میلی گرم بر لیتر ویتامین به ترتیب کاهش معنی دار داشت. سنجش برخی شاخص های بیوشیمایی خون ماهی نیز نشان داد محتوای پروتئین کل، گلوکز و کورتیزول موجود در سرم خون ماهی در تمام تیمارها از نظر آماری برابر بود (0/05≤P). اما محتوای آنزیم آلکالین فسفاتاز و آسپارتات آمینوترانسفراز سرم خون ماهی، در تیمار 30 میلی گرم بر لیتر ویتامین از سایر تیمارها بیش تر بود (0/05≥P). نتایج بیان گر این است که افزودن 10 تا 20 میلی گرم ویتامین B12  به آب سازگان کشت توام گیاه زعفران و ماهی تیلاپیای نیل، می تواند سبب بهبود رشد و عملکرد گیاه زعفران شود.