تاثیر مزارع پرورش ماهی پالنگان بر جوامع بزرگ بی مهرگان کفزی رودخانه سیروان با استفاده از شاخص های زیستی هیلسنهوف و شانون

در پژوهش حاضر تاثیر مزارع پرورش ماهی پالنگان بر جوامع بزرگ بی مهرگان کفزی در 3 ایستگاه شامل 1) ایستگاه بالادست، 2) ایستگاه 100 متری و 3) ایستگاه یک کیلومتری بعد از مزارع پرورش ماهی از دی ماه 1394 تا خرداد 1395 بررسی شد. برای بررسی ایستگاه ها از شاخص های هیلسنهوف (HFBI) و تنوع شانون به منظور بررسی وضعیت کیفی رودخانه سیروان استفاده شد. براساس نتایج، در مجموع تعداد 4148 نمونه بزرگ بی مهرگان کفزی جداسازی و شناسایی شد که به 18 خانواده، 13 راسته و 20 جنس تعلق داشتند. ایستگاه ها به لحاظ شاخص های زیستی هیلسنهوف و تنوع شانون تفاوت معنی داری نشان دادند (0/05>p). به طورکلی بیش ترین و کم ترین تراکم به ترتیب در ماه های اسفند و خرداد و تنوع به ترتیب در در ماه های دی و بهمن دیده شد. بیش ترین فراوانی ماکروبنتوزها متعلق به ایستگاه 1 در بالا دست و کم ترین فراوانی در ایستگاه 2 در 100 متر بعد از مزارع  قرار داشت. به طور میانگین بیش ترین و کم ترین شاخص شانون وینر به ترتیب در ماه های خرداد و اردیبهشت، بهمن بود. به طور میانگین در طول 6 ماه شاخص تنوع گونه ای شانون وینر 1/26 به دست آمد. از نظر وضیعت کیفی آب رودخانه در ایستگاه 1 عالی و در ایستگاه 2 به دلیل ورود آلودگی متوسط بود. میانگین بیش ترین و کم ترین شاخص هیلسینهوف به ترتیب در ماه های اردیبهشت و اسفند بود. به طور میانگین در طول 6 ماه شاخص هیلسینهوف 5/94 به دست آمد. به لحاظ وضیعت کیفی آب رودخانه در ایستگاه 3 عالی و در ایستگاه 2 به دلیل ورود آلودگی متوسط بود .