مقایسه موکوزیت ناشی از رادیوتراپی سرطان های سر وگردن با انواع زخم های دهانی از منظر طب ایرانی و ارائه پیشنهادهای درمان دارویی و غیر دارویی

موکوزیت ناشی از رادیوتراپی سر و گردن شیوع بالایی دارد. با وجود این، طب رایج در پیشگیری و درمان این ضایعه کاملا موفق نبوده است. بنابراین، می توان از توان بالقوه طب ایرانی، به منظور پیش گیری و درمان خوراکی یا موضعی این عارضه، استفاده کرد. 

در این مطالعه کلیدواژه های موکوزیت، رادیوتراپی سر و گردن، قلاع و زخم های دهانی در بین کتاب های مرجع و معتبر طب سنتی ایران مانند کتاب قانون، ذخیره خوارزمشاهی، الحاوی، خلاصه التجارب، طب اکبری، اکسیر اعظم، خلاصه الحکمه و مخزن الادویه و همچنین پایگاه های اطلاعاتی اسکوپوس، وب آو ساینس و پابمد از سال 1995 تا سال 2018 بررسی شد. 

با مقایسه زخم های دهانی، از دیدگاه طب ایرانی موکوزیت ناشی از رادیوتراپی، بیشترین شباهت بین موکوزیت با قلاع دموی و بثور صغار متقرح است که البته هر دوی این ضایعات، درمان یکسانی دارند. به منظور پیش گیری و درمان این زخم ها، راهکارهای مختلفی درخصوص اصلاح سبک زندگی توصیه شده است. علاوه بر این، با توجه به سبب گرمی و حرارت و خشکی در ایجاد موکوزیت، گیاهانی که باعث ایجاد خاصیت سردی و رطوبت و حفظ انسجام بافتی درکل بدن و ناحیه دهان می شوند، می توانند با خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی و آنتی بیوتیکی به صورت موضعی و خوراکی در پیش گیری و درمان موکوزیت استفاده شوند.

موکوزیت دهانی بیشترین شباهت را به قلاع دموی داشته و به دلیل دیدگاه متفاوت طب سنتی ایران به مقوله سلامت و بیماری، اصلاح سبک زندگی در کنار تدابیر درمانی در کنترل موکوزیت ناشی از رادیوتراپی سر و گردن می تواند راه گشا باشد.