بررسی اثرات موکوس شقایق دریایی (Stichodactyla haddoni)بر رده سلولی PC3 سرطان پروستات

سرطان پروستات یکی از شایع ترین بدخیمی های سیستم ادراری مردان و هم چنین دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان است. در مطالعه حاضر اثرات موکوس شقایق دریایی Stichodactyla haddoni  بر میزان بقای سلول های سرطانی پروستات (PC3) مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه برداری از شقایق دریایی به صورت تصادفی و با استفاده از کلید شناسایی صورت گرفت. سپس تغلیظ موکوس خام بدست آمده از شقایق دریایی S. haddoni با استفاده از استون انجام شد. سلو ل های رده سرطانی PC3 با غلظت های مختلف موکوس خام (20، 40، 60، 80، 100 و 120 میکروگرم بر میلی لیتر) و داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین (06/0، 25/0 و 5/0 میکروگرم بر میلی لیتر) به عنوان شاهد مثبت به مدت 24 و 48 ساعت تیمار شدند. اثر تیمارها بر میزان بقای سلولی با استفاده از تست MTT ارزیابی شد. میزان IC50  24 و 48 ساعته تیمارها محاسبه گردید.

اثرات موکوس خام شقایق دریایی S. haddoni بر رشد سلول های PC3 با افزایش دوز و زمان درمان (24 و 48 ساعت) افزایش یافت. داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین در غلظت های مختلف بیشترین سمیت سلولی را نشان داد (0/001P=) که این اثر با غلظت های 100 و 120 میکروگرم بر میلی لیتر موکوس خام برابر بود (0/082P=). غلظت های 120 میکروگرم بر میلی لیتر موکو س خام و هم چنین 0/5 میکروگرم بر میلی لیتر دوکسوروبیسین منجر به کشتن کامل سلو ل های PC3 بعد از 48 ساعت شدند (0/001P=).

موکوس خام مستخرج از شقایق دریایی S. haddoni دارای اثرات سمیت سلولی و مهاری رشد بر سلول های سرطانی PC3 می باشد. بنابراین احتمالا می توان از آن به عنوان نامزد مناسبی برای استخراج داروهای ضدسرطان استفاده نمود.