بررسی آگاهی و استفاده ارائه دهندگان خدمات سلامت از مداخلات سلامت روان الکترونیکی برای افسردگی و موانع به کارگیری این مداخلات

امروزه پیشرفت در فناوری، ارائه خدمات سلامت را تسهیل نموده و منجر به شکل گیری سلامت الکترونیکی شده است. استفاده از مداخلات سلامت روان الکترونیکی می تواند منجر به تشخیص و درمان به موقع اختلالات روان از جمله افسردگی شود؛ لذا هدف این مطالعه بررسی آگاهی و استفاده از مداخلات سلامت روان الکترونیکی در میان ارائه دهندگان خدمات سلامت و موانع به کارگیری آن ها بود.

این مطالعه توصیفی در سال 1397 در کرمان انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل پزشکان خانواده، متخصصین روانشناس و مراقبین سلامت شاغل در مراکز بهداشتی بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته دو بخشی بود. بخش اول این پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی و بخش دوم سوالات مربوط به آگاهی، استفاده و موانع استفاده از مداخلات الکترونیکی بود. از آزمون های اسپیرمن، تای کندال مجذور کای جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

در مجموع 143 نفر در این پژوهش شرکت کردند. %69 از شرکت کنندگان تاکنون از مداخلات سلامت روان الکترونیکی استفاده نکرده بودند و تنها %9 از شرکت کنندگان در خصوص این مداخلات آموزش دیده بودند. بیشترین استفاده شرکت کنندگان از این مداخلات، در زمینه های آموزش های روانشناسی (%24) و حمایت توسط همتایان با استفاده از فروم های (Forums) گفتگو آنلاین (%17) بود. بیشترین موانع پیاده سازی، ریسک های بالینی (%97)، عدم تمایل بیمار و پزشک نسبت به استفاده از مداخلات الکترونیکی (%88) بود.

در مجموع آگاهی و استفاده ارائه دهندگان خدمات سلامت از مداخلات الکترونیکی سلامت روان کم بود، لذا شناسایی و اولویت بندی این موانع می تواند در ارتقاء قابلیت های این فناوری کمک نماید.