اثربخشی برنامه مرور زندگی بر احساس تنهایی، سازگاری اجتماعی و انسجام و یکپارچگی در سالمندان

افزایش افسردگی و احساس تنهایی و همچنین کاهش سازگاری اجتماعی از رایج ترین حالات روان شناختی در سالمندان است که می تواند واکنش های احتمالی متعددی به دنبال داشته باشد. بنابراین این پژوهش با هدف اثربخشی فنون مرور زندگی بر سازگاری اجتماعی، انسجام و یکپارچگی و احساس تنهایی سالمندان انجام شد. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سالمند مقیم مراکز روزانه سالمندان شهر خرم آباد در سال 1398 بوده است. نمونه گیری به روش هدفمند بر روی کل افرادی که از مجموع جامعه آماری واجد شرایط بودند صورت گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل، انسجام و یکپارچگی فلنسبرگ و احساس تنهایی دهشیری و همکاران، تعداد 30 نفر با کمترین امتیاز در هر مولفه به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش با فنون مرور زندگی هایت و وبستر در6 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند. در نهایت برای دو گروه پس آزمون اجرا شد. همچنین پس از یک ماه بر روی گروه آزمایش آزمون پیگیری صورت گرفت. سپس داده ها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره در نسخه 22 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد درمان مرور زندگی بر کاهش احساس تنهایی، افزایش سازگاری اجتماعی و انسجام و یکپارچگی در سالمندان موثر است (001/0P<). در این درمان با یادآوری خاطرات گذشته، از انزوا و احساس تنهایی در سالمندان کاسته شده و با تجدید حس استقلال و خودپیروی، انسجام و یکپارچگی در آنها افزایش می یابد و در یک فرایند بهبود بخش، درگیر مرور و بازبینی سختی ها و سستی های زندگی خود می شوند و رها شدن از نشخوارهای فکری و حل تعارضات قدیمی، به بهبود سازگاری اجتماعی در آنها می انجامد. با توجه به اینکه این درمان برای سالمندان شناخته شده تر و ملموس تر است می تواند به عنوان یک رویکرد درمانی جایگزین یا درمان تکمیلی در مشاوره سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.