تحلیل نظریه صورت ملکوتی در تجسم اعمال

درباره چگونگی کیفر اخروی و حقیقت اعمال دنیوی همواره بین اندیشمندان علم کلام بحث و اختلاف نظر، بوده است. برخی بر این باورند که رابطه اعمال و جزای اخروی قراردادی است و خداوند به ازاء اعمال، در آخرت بهشت و یا جهنم را آفریده است؛ این گروه را منکران تجسم اعمال می نامند. گروهی دیگر معتقدند که اعمال انسان در قیامت مجسم می شود. طرفداران این نظریه قائل به «تجسم اعمال» هستند که آنها را می توان به دو گروه تقسیم کرد: یکی قائلان به «صورت ملکوتی» و گروه دیگر قائلان به «انشاء نفس». در این مقاله نظریه موافقان تجسم اعمال به معنی صورت ملکوتی و مبانی و ادله آن ها را بررسی و تحلیل می کنیم. نتیجه تحقیق نشان می دهد که ادله عقلی ایشان از قوت کافی برای این نظریه برخوردار نیست و اگر برخی آیات قرآن و صراحت برخی روایات و شهود برخی از اهل دل نبود، اثبات این نظریه به مشکل برمی خورد.