بررسی تاثیر مشاوره گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل بر کاهش افسردگی زنان معلول جسمی- حرکتی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر مشاوره گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل بر کاهش افسردگی در زنان 20 تا 40 ساله معلول افسرده شهر کاشان انجام شد. در این تحقیق به شیوه نیمه تجربی، از بین معلولان زن افسرده مرکز کاشانه مهر کاشان در سال 1393، 40 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده ها در این پژوهش از پرسش نامه افسردگی بک استفاده شد. به این ترتیب، پیش از برگزاری اولین جلسه آموزش، با استفاده از پرسش نامه در هر دو گروه آزمایش و گواه، پیش آزمون اجرا شد و سپس برای گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقه ای آموزش تحلیل رفتار متقابل برگزار شد. در هر یک از جلسات یکی از مهارت های اساسی مدل اریک برن آموزش داده شد و بلافاصله بعد از اتمام جلسات آموزشی بر روی هر دو گروه آزمایش و گواه پس آزمون، و یک ماه پس از آن آزمون پیگیری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد، آموزش مشاوره گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل، سبب کاهش معنی دار افسردگی (01/0≥р) در زنان معلول می گردد. نتایج آزمون اندازه ‏گیری مکرر افسردگی در مقایسه دو به دوی مراحل آزمون، بین پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری اختلاف معنی داری را نشان داد (01/0≥р)، و پس آزمون و پیگیری در یک سطح آماری بودند. همچنین بین نمره های عامل (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) و گروه ‏ها تفاوت معنی داری مشاهده شد (01/0≥ P). با توجه به نتایج این تحقیق چنین به نظر می رسد که آموزش گروهی زنان معلول افسرده به شیوه تحلیل رفتار متقابل، می تواند به طور موثری سبب کاهش نمره افسردگی در آنان گردد و در ارائه خدمات بهتر برای سلامت روانی زنان دارای ناتوانی های جسمی - حرکتی مفید باشد.