ارزیابی پیامد بهداشتی ناشی از حوادث شیمیایی در حمل ونقل جاده ای: استفاده از رویکرد فازی

رایج ترین شیوه حمل ونقل مواد خطرناک در بسیاری از کشورها ازجمله ایران، حمل ونقل جاده ای است. این امر باعث افزایش خطر مواجهه افراد با این مواد می شود. ازاین رو ارزیابی پیامدهای مواجهه می تواند در مدیریت حمل ونقل این مواد کمک زیادی کند. ازاین رو هدف مطالعه حاضر ارزیابی پیامد بهداشتی ناشی از حوادث در حمل ونقل جاده ای مواد شیمیایی قرار گرفت.

 در این مطالعه یک سیستم استنتاج فازی طراحی و پیاده سازی شد. این سیستم دارای 3 پارامتر ورودی تحت عنوان "غلظت مواد شیمیایی رهاشده "، "میزان آسیب پذیری جامعه در معرض " و " خصوصیت سم شناسی ماده رهاشده " است. خروجی این سیستم میزان ضریب شدت مواجهه را بیان می کند. این ضریب بیانگر شدت آسیب غیرقابل جبران به افراد در مواجهه با مواد شیمیایی هست.

در اثر رهایش گاز کلر در منطقه موردنظر شعاع های تحت تاثیر به دو ناحیه با خطر کم (تا فاصله 187 متر) و بدون خطر (بیش تر از فاصله 187 متر) تقسیم شدند. شدیدترین مواجهات در گروه حساس جامعه (کودکان و سالخوردگان و افراد دارای مشکلات زمینه ای در گروه شماره 4)(با ضریب شدت 0/92) و نوجوانان و میان سالان در گروه شماره 3 (با ضریب شدت 0/776) مشاهده شد.

 نتایج این مطالعه نشان داد که گروه شماره 4 به عنوان حساس ترین گروه در معرض رهایش، در تعیین حریم ایمن در حمل ونقل جاده ای مواد شیمیایی، به عنوان مرجع در نظر گرفته شود. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از رویکرد فازی به منظور ارزیابی پیامدهای بهداشتی حمل ونقل مواد شیمیایی می تواند مورداستفاده قرار گیرد.