بار کاری ذهنی و تعیین ارتباط آن با آگاهی موقعیتی و سابقه کاری در رانندگان تاکسی

بررسی ها نشان می دهد خطای انسانی از اصلی ترین علل تصادفات رانندگی است. عملکرد رانندگان توسط عوامل مختلفی چون سن، محیط رانندگی و بارکاری تحت تاثیر قرار می گیرد؛ که بار کاری از اصلی ترین این فاکتورها است. مطالعه حاضر به بررسی رابطه بار کاری ذهنی با آگاهی موقعیتی و سابقه کاری رانندگان می پردازد.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی-مقطعی می باشد. 26راننده تاکسی با سوابق کاری متفاوت در این مطالعه شرکت کردند. از شاخص بار کاری رانندگی برای ارزیابی بار کاری و از تکنیک ارزیابی کلی آگاهی موقعیتی برای ارزیابی آگاهی موقعیتی استفاده شد.

نتایج نشان می دهد رانندگی در بلند مدت باعث می شود بار کار ذهنی در همه ابعاد شاخص بار کاری رانندگی، بطور چشمگیری افزایش یابد (P<0.05) که از این میان، بیشترین رابطه همبستگی مربوط به بعد بینایی است (r=0.397, P=0.045) رابطه معناداری بین افزایش بار کاری ذهنی و سابقه کاری رانندگان دیده شد (P=0.01). همچنین یافته ها نشان داد با افزایش بار کاری ذهنی رانندگان، آگاهی موقعیتی کل آنها کاهش یافته است (P<0.001).

نتایج این مطالعه نشان داد با افزایش سابقه کاری رانندگان، بار کار ذهنی آنها کاهش می یابد و مولفه های توجه و استرس بیشترین اختلاف را در میان افراد با سابقه کاری متفاوت دارند. همچنین با افزایش بار کاری ذهنی، سطح درک رانندگان کاهش می یابد که میزان کاهش گزارش شده در رانندگانی که سابقه کاری بالاتری دارند، کمتر می باشد. کاهش سطح درک رانندگان موجب کاهش سطح آگاهی موقعیتی کل می گردد.