اعتبارسنجی شاخص های استرس حرارتی در پایانه های نفتی شمال و جنوب ایران

استرس گرمایی در صنایع نفت و گاز از دغدغه های مهم ایمنی و بهداشت است . مطالعه حاضر باهدف مقایسه استرس گرمایی در دو پایانه نفتی شمال و جنوب ایران توسط شاخص های تحلیلی و تجربی انجام گردید.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 130 نفر از شاغلین دو  پایانه نفتی خارک و نکاء انجام شد. در این تحقیق شاخص های HSI، AET ، WBGT  و  P4SR محاسبه شدند. به منظور اعتبارسنجی شاخص های مذکور، دمای دهانی و دمای پرده سماخ افراد بررسی گردید. آنالیز داده ها توسط نرم افزار 22SPSS  انجام گردید.

همبستگی شاخص های فیزیولوژیک با شاخص های حرارتی در محیط مسقف خارگ معنادار می باشد  و در محیط مسقف نکاء تنها با شاخص HSIرابطه معنادار نمی باشد. در محیط روباز خارگ همبستگی برای تمام پارامتر های مذکور به استثناء شاخص HSI وجود دارد و در نکاء به استثناء شاخص  HSIهمبستگی دمای دهانی و سایر  شاخص ها معنادار بوده ولیکن بین دمای پرده سماخ با شاخص های مذکور معنادار نمی باشد(p>0.05). شاخص های WBGT  و AET در هر دو محیط پایانه ها بایکدیگر اختلاف معناداری دارند. شاخص  HIS  در هیچ یک از پایانه های مذکور اختلاف معناداری نداشت . شاخص  P4SR در محیط های مسقف دو پایانه فاقد اختلاف معنادار بود(P>0.05). 

این پژوهش نشان داد که شاخص  WBGT و شاخص AET شاخص های معتبری جهت ارزیابی استرس گرمایی در پایانه های نفتی می باشند که با توجه به آنها میزان استرس گرمایی در پایانه نفتی خارگ در محیط روباز بالاتر از نکا بود.