پیش بینی بیش تمرینی ادراک شده برحسب اضطراب رقابتی و تمایل به عضلانی شدن در ورزشکاران مرد

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی بیش تمرینی ادراک شده بر حسب اضطراب رقابتی و تمایل به عضلانی شدن در ورزشکاران مرد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی ورزشکاران شهر تهران بود که برحسب نمونه گیری در دسترس 250 ورزشکاران مرد در رشته های مختلف ورزشی (انفرادی و تیمی) برگزیده شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه های بیش تمرینی ادراک شده (OTQ)، اضطراب رقابتی (CAQ) و تمایل به عضلانی شدن (DMQ) بود. نتایج یافته های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام نشان داد که بیش تمرینی ادراک شده به ترتیب با دو متغیر اضطراب شناختی و اضطراب بدنی همبستگی مثبت و معنادار و با اعتمادبه نفس و تمایل به عضلانی شدن همبستگی منفی و معنادار دارد. به صورت کلی، چهار متغیر اضطراب بدنی، تمایل به عضلانی شدن، اعتمادبه نفس و اضطراب شناختی بیش از 41 درصد از واریانس بیش تمرینی را پیش بینی می نماید؛ بنابراین شناخت و پایش اضطراب رقابتی و تمایل به عضلانی شدن در ورزشکاران می تواند در پیش بینی بیش تمرینی ادراک شده نقش موثری داشته باشد.