کنترل علایم روانی و درد و رنج در بیماران بدحال مبتلا به سرطان : مولفه های روانشناختی و مداخلات شناختی رفتاری

امروزه سرطان به یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی در سراسر جهان تبدیل شده است که سالانه باعث مرگ و میر بالائی میشود. همچنین پیشرفت ها در زمینه پیشگیری، تشخیص و درمان بیشتر سرطانها را از مدل بیماری حاد به سمت مزمن، تغییر داده است. مطالعات نشان میدهد که زندگی همراه با استرس و افسردگی با بقاء کمتر و مرگ و میربیشتر در بین انواع سرطان ها همراه است. همچنین عوامل روانی و اجتماعی ممکن است با شروع سرطان، پیشرفت آن و مرگ ومیر مرتبط باشد. هم تشخیص و هم درمان سرطان با فشارهای روانی متعددی همراه است که باعث کاهش کیفیت زندگی شده وممکن است به اضطراب و افسردگی منجر شوند. گاهی عوارض روانی جانبی درمان مانند خشم،اضطراب یا نگرانی از عوارض جسمی درمان شدت بیشتر دارد و ناتوان کننده می شود. یکی از مسائل مهم در بیمار مبتلا به سرطان ، حس یاس و ناامیدی است که حتی میتواند قدرت مقابله فرد با بیماری کاهش دهند. بنابراین تقویت تدابیر تطابق فرد اهمیت دارد. مکانیسم های تطابق فرد هم ادراک وی از شدت درد و هم توانایی او برای کنترل ، تحمل درد و انجام فعالیت های روزمره را تحت تاثیر قرار میدهد. استفاده از تدابیر تطابق کارامد دارای نتایج مثبت و استفاده از تدابیر ناکارامد با افسردگی، درد و ناتوانی جسمی شدیدتر همراه است . بنابراین سلامت جسمانی بیماران مبتلا به سرطان تحت تاثیر سلامت روان آنان قرار می گیرد و ارتقای سلامت روانی بیماران بر بهبود جسمی آنان تاثیر گذار است. با توجه به اینکه درتیم درمان بیماران مبتلا به ویژه بیماران بدحال و مراحل انتهایی ، تخصص های مختلف پزشکی باهم همکاری دارند و چه بسا بیشتراز روانپزشک با بیمار ملاقات دارند ، بنابراین آگاهی همه ی اعضای تیم درمان از شرایط روانی بیمار و چگونگی همدلی با وی میتواند نقش مهمی در بهبود سلامت وی داشته باشد