مقایسه اثر آرامبخشی دو ترکیب دارویی میدازولام-فنتانیل با میدازولام-پروپوفل در بیماران کاندید اندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان در سال 97-1396

آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی روشی است که به طور گسترده برای تشخیص و درمان بیماری های این ناحیه استفاده می شود. با این حال این روش سبب درد، ناراحتی و اضطراب قابل توجهی می شود. آرام بخشی بیماران با استفاده از روش های متفاوت آرام بخشی برای کاهش این عوارض امری ضروری است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر آرامبخشی دو ترکیب دارویی میدازولام-فنتانیل با میدازولام-پروپوفل در بیماران کاندید اندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش می باشد.

این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی و بر روی 147 بیمار در محدوده سنی 70-20 سال کاندید اندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان طی سال های 97-96 انجام گردید. بیماران به طور تصادفی در دو گروه، بصورتی که 70 نفر در گروه میدازولام-فنتانیل(F) و 77 نفر در گروه میدازولام-پروپوفل(P) قرار گرفتند. سپس گروهF میدازولام mcg/kg 15 و فنتانیل mcg/kg 15/0 و گروه P میدازولام mcg/kg 15 و پروپوفولmg/kg 1 به صورت وریدی دریافت کردند. سپس علائم حیاتی بیماران و نمره آرامبخشی و میزان رضایت بیمار از بیهوشی در بیماران ثبت شد. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون های کای اسکویر و من ویتنی انجام شد. سطح معنی داری بصورت 05/0P-Value < در نظر گرفته شد.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فراوانی آرام بخشی عمیق تر به همراه رضایت از بیهوشی بالاتر در گروه دریافت کننده میدازولام-پروپوفول به صورت معناداری بیشتر از گروه دریافت کننده میدازولام-فنتانیل بود اما از طرفی فراوانی آپنه در گروه میدازولام-پروپوفول بیشتر از گروه دیگر بود.

با توجه به شایع بودن آندوسکوپی در ایران و نیاز به روش آرام بخشی مطمئن برای بیماران با کارایی بالاتر، پیشنهاد می شود که ترکیب میدازولام-پروپوفول برای آرام بخشی بیماران مورد استفاده قرار گیرد. با اینحال در بیماران دارای پیش آگهی نامطلوب علی الخصوص آپنه، استفاده از این روش آرام بخشی پیشنهاد نمی شود.