بررسی رابطه ی خستگی با رفتار رانندگی با نقش میانجی سلامت عمومی در کاربران ترافیکی 45 تا 65 ساله شهر تهران

تجزیه و تحلیل تصادف های جاده ای ایران نشان می دهد که مهم ترین عامل بروز تصادف های رانندگی ایران عامل انسانی است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خستگی با رفتار رانندگی با متغیر میانجی سلامت عمومی در کاربران ترافیکی انجام شد. به منظور دست یابی به این هدف از میان کلیه کاربران ترافیکی مناطق 22گانه راهنمایی رانندگی شهر تهران که دارای تصادفات رانندگی بودند، به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 169نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس رانندگی منچستر، پرسش نامه های سلامت عمومی و مقیاس خستگی چالدر بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزارهای SPSS، ویراست 18 و لیزرل انجام گرفت. نتایج یافته ها نشان دادند سلامت عمومی در رابطه خستگی با رفتار رانندگی  میانجی گر کامل است. هم چنین الگوی پیشنهادی از برازش نسبتا خوبی با داده ها برخوردار است. با توجه به یافته های پژوهش می توان از سنجش سلامت عمومی از جمله ملاک های اعطای تصدیق رانندگی با وسایل نقلیه عمومی قرار گیرد. هم چنین پلیس راهنمایی و رانندگی می تواند با توجه به یافته های پژوهش تکنیک های رفتاری کاهش خستگی رانندگی را در غالب آگهی های بازرگانی به کاربران ترافیک آموزش دهد.