تاثیر شدت های مختلف (خفیف و متوسط) تمرین مقاومتی حاد بر کنترل بازداری سالمندان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی حاد با شدت های خفیف و متوسط بر کنترل بازداری سالمندان بالای 60 سال است. 40 سالمند سالم به صورت هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در یک گروه تجربی و کنترل طبقه بندی شدند. کنترل بازداری توسط وظیفه اصلاح شده اریکسن فلانکر طی سه مرحله قبل، 15 دقیقه و 180 دقیقه بعد از برنامه تمرینی قدرتی با شدت های خفیف (40RM%10) و متوسط (70% RM10) برای گروه تجربی ارزیابی شد. داده ها توسط آزمون آماری آنالیز کوواریانس اندازه های تکراری در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان داد که تمرین مقاومتی حاد تاثیر معنی داری بر روی زمان پاسخ و شاخص بازداری در آزمون اصلاح شده اریکسن فلانکر در سالمندان دارد. علاوه بر این، جنسیت تاثیر معنی داری بر روی تاثیر تمرین مقاومتی (شدت متوسط و خفیف) بر کنترل بازداری کار ندارد، در حالی که شدت تمرین و زمان اجرای آزمون استرنبرگ بعد از تمرین مقاومتی تاثیر معنی داری بر نتایج آزمون دارد. یک وهله تمرین مقاومتی حاد در سالمندان می تواند باعث تقویت مهار پاسخ های رفتاری غالب، ناخواسته و عادتی (پاسخ های prepotent) و افکار مزاحم و به نوبه بهبود تمرکز توجه بر روی موضوع اصلی شود.