تاثیر درمان بین فردی فراشناختی بر کیفیت زناشویی مرد خودشیفته: مطالعه موردی

شخصیت نقشی اساسی در روابط زناشویی دارد. خودشیفتگی به علت رویکرد متمرکز بر خود، فقدان همدلی و خشونت مانع از ایجاد روابط صمیمانه می شود. درمان خودشیفتگی با موفقیت امکان پذیر است، اما نیاز به یک درک کامل از آسیب شناسی و روش های بالینی مناسب دارد. درمان بین فردی فراشناختی (MIT) برای درمان خودشیفتگی فرایندی گام به   گام اتخاذ می کند که منجر به کاهش تدریجی فرایندهای خودشیفتگی می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان بین فردی فراشناختی بر کیفیت زناشویی مرد خودشیفته انجام گرفته است. به علت عمیق بودن مشکلات شخصیت و طولانی بودن درمان روش پژوهش حاضر پژوهش موردی است. در این مطالعه، آزمودنی مرد 28 ساله بود که با استفاده از مصاحبه بالینی و پرسشنامه ی شخصیت خودشیفته (NPI-40) مبتلا به مشکلات زناشویی و خودشیفتگی تشخیص داده شد. درمان بین فردی فراشناختی بیست و یک جلسه و در طول یک سال انجام شد. نتیجه در ابعاد مختلف کیفیت زناشویی برای مرد و زن یکسان نبود و مسائل فرهنگی نیز نقش مهمی در فرایند درمان داشتند. اما به طورکلی، درمان باعث افزایش کیفیت زناشویی فرد و همسرش شد.