بررسی سطح دانش و رفتارهای محیط زیستی زنان روستایی در استان کرمانشاه

پژوهش توصیفی- پیمایشی حاضر با هدف بررسی دانش و رفتارهای محیط زیستی زنان روستایی در استان کرمانشاه انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق زنان روستایی 15 تا 64 سال بودند (203504) که تعداد 384 نفر از آنان با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه Bartlet et al., 2001 و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط صاحب نظران ترویج و توسعه کشاورزی، محیط زیست و منابع طبیعی و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تایید شد (دانش=86/0 و رفتار =93/0). نتایج نشان داد که زنان روستایی از دانش محیط زیستی متوسط (میانگین= 29/10 و انحراف معیار=29/3) و رفتار محیط زیستی به نسبت خوبی (میانگین= 19/12 و انحراف معیار= 64/1) برخوردارند و بین دانش محیط زیستی و رفتار محیط زیستی آنها همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین سطح تحصیلات زنان روستایی با دانش محیط زیستی و سن زنان با رفتار محیط زیستی آنان رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج آزمون کروسکال والیس نیز حاکی از این بود که زنان روستایی با منابع اطلاعاتی مختلف از لحاظ دانش محیط زیستی و زنان روستایی با فعالیت های کاری متفاوت از لحاظ رفتار محیط زیستی با هم تفاوت معناداری دارند. زنان روستایی با منبع کسب اطلاعات از طریق نشریه ها و مجله ها دانش بالاتری داشته و زنان باغدار نیز رفتار محیط زیستی بهتری داشتند. نتایج این مطالعه می تواند برای برنامه ریزان به منظور طراحی و تدوین برنامه های آموزشی- ترویجی برای افزایش دانش و ترویج رفتار محیط زیستی در بین زنان روستایی مورد توجه قرار گیرد.