تبیین فرسودگی تحصیلی بر اساس الگوی ارتباط مادر- فرزند با میانجی گری تاب آوری در دختران دانش آموز

هدف این پژوهش تبیین فرسودگی تحصیلی در دختران دانش آموز پایه اول دوره دوم متوسطه بر اساس الگوی ارتباط مادر - فرزند با نقش واسطه ای تاب آوری است. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری دربرگیرنده دختران دانش آموز پایه اول متوسطه دوره دوم است که از میان آنان 461 نفر با شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997)، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه الگوی ارتباط والد- فرزند (باقری، 1392) استفاده شد. شاخص هایی به دست آمده تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر، نشان دهنده آن است که مدل اندازه گیری با داده های گردآوری شده برازش مطلوب دارد. معنی داری اثر مستقیم الگوی ارتباط مادر- فرزند بر فرسودگی تحصیلی و اثر غیرمستقیم الگوی ارتباط مادر- فرزند از طریق تاب آوری بر فرسودگی تحصیلی مورد تایید قرار گرفت. رابطه منفی تاب آوری و فرسودگی تحصیلی نیز تایید گردید.