تاثیرکاربرد باکتری های محرک رشد گیاه و ورمی کمپوست بر رشد و ترکیب شیمیایی دانهال های پسته (Pistacia vera)

مدیریت حاصل خیزی خاک از طریق استفاده از کودهای زیستی یکی از اجزای حیاتی کشاورزی پایدار می باشد. امروزه استفاده از کودهای زیستی به عنوان جایگزین کودهای شیمیایی با هدف کاهش یا حذف مصرف آن ها با توجه به اثرات مخرب زیست محیطی کودهای شیمیایی در راستای نیل به کشاورزی پایدار افزایش یافته است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر کاربرد توام جدایه هایی از باکتری های سودوموناس فلورسنت و ورمی کمپوست بر رشد و ترکیب شیمیایی دانهال های پسته رقم قزوینی (Pistacia vera L. var. Qazvini) انجام گرفت. آزمون در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر رفسنجان و به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ورمی کمپوست در سه سطح (صفر، دو و چهار درصد وزنی)، و باکتری در سه سطح (تلقیح با دو جدایه سودوموناس فلورسنت محرک رشد و بدون باکتری) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد جدایه های باکتری باعث افزایش معنادار وزن خشک بخش هوایی، جذب فسفر، پتاسیم، کلسیم، و عناصر غذایی کم مصرف آهن، روی، منگنز و مس نسبت به شاهد شد. کاربرد جدایه D12 جذب فسفر و کلسیم بخش هوایی را به ترتیب 18 و 23 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین کاربرد ورمی کمپوست سبب افزایش معنی دار جذب فسفر، پتاسیم، منیزیم و روی بخش هوایی در مقایسه با شاهد گردید. کاربرد تیمار چهار درصد وزنی ورمی کمپوست باعث افزایش 20 درصدی جذب پتاسیم و هم چنین افزایش 28 درصدی منیزیم بخش هوایی شد. کاربرد توام جدایه D12 و چهار درصد ورمی کمپوست باعث افزایش معنادار جذب آهن به میزان 85 درصد گردید. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که باکتری های ریزوسفری محرک رشد گیاه و کود زیستی ورمی کمپوست و همچنین کاربرد توام آنها توانستند نقش موثرتری در رشد و تغذیه نهال های پسته داشته باشند.