مقایسه اثر کرم مهبلی مریم گلی و کلوتریمازول بر بهبود علائم بالینی واژینیت کاندیدایی زنان دیابتی

واژینیت، شایع ترین مشکل بیماری های زنان است. در بین انواع واژینیت، نوع کاندیدایی، دومین علت شایع واژینیت زنان می باشد. دیابت از عوامل مساعد کننده بیماری قارچی واژن شناخته شده است. درمان مرسوم عفونت کاندیدایی، کرم واژینال کلوتریمازول است، اما این دارو دارای عوارض جانبی شامل قرمزی، سوزش و تحریکات واژن، بثورات جلدی است. اثرات ضد قارچی و کاهنده قند خون در مطالعات آزمایشگاهی و بالینی نشان داده شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر کرم مهبلی مریم گلی و کلوتریمازول در درمان واژینیت کاندیدایی زنان دیابتی انجام شد.

 این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 98-1397 بر روی 68 بیمار دیابتی مبتلا به عفونت کاندیدایی مهبل در مشهد انجام گرفت. 34 نفر در گروه مریم گلی و 34 نفر در گروه کلوتریمازول قرار گرفتند. عفونت کاندیدایی به وسیله علائم بالینی، آزمایش اسمیر مرطوب و کشت ترشحات در محیط سابورو دکستروز آگار تشخیص داده شد. کرم مهبلی مریم گلی و کلوتریمازول شبی یک اپلیکاتور به مدت 7 شب تجویز گردید و پیگیری 1±7 روز بعد انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از چک لیست ثبت اطلاعات فردی و ثبت علائم و مشاهدات انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه21) و آزمون های تی مستقل، کای دو، من ویتنی، مک نمار و آزمون ویلکاکسون انجام گرفت. میزانp کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

 بهبود ترشح در گروه مریم گلی نسبت به کلوتریمازول اختلاف آماری معنی داری داشت (001/0>p)، در صورتی که بهبود سایر علائم شامل تحریک فرج و مهبل (317/0=p)، خارش (093/0=p)، سوزش (383/0=p) و درد بعد از مقاربت (067/0=p) در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت.

کرم مهبلی مریم گلی و کلوتریمازول هر دو سبب بهبود علائم بالینی عفونت کاندیدایی مهبل شده و اثرات درمانی این دو دارو با هم مشابه است.