اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر نگرش های ناکارآمد و ناگویی خلقی زنان افسرده

عوامل زیادی ازجمله نگرش های ناکارآمد و ناگویی خلقی، وضعیت روان شناختی زنان افسرده را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر نگرش های ناکارآمد و ناگویی خلقی زنان افسرده بود.

در این پژوهش کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه در سال 1397، تعداد 30 نفر از زنان افسرده مراجعه کننده به مرکز مشاوره راه بهتر، در ناحیه 4 تهران به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه هایی افسردگی بک (1979)، نگرش های ناکارآمد الیس (1978) و مقیاس ناگویی خلقی بگبی و همکاران (1994) استفاده شد. مداخله درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در هشت جلسه برای گروه آزمایش برگزار شد، ولی برای گروه گواه هیچ مداخله ای اعمال نگردید و از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-22 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل آماری شدند؛ سطح معنا داری 0٫01 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد میانگین نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در نگرش های ناکارآمد و مولفه های آن (30٫22± 100٫50 و 28٫93± 87٫58) و ناگویی خلقی و مولفه های (6٫42±65٫16 و 7٫86±55٫08) آن کاهش یافت که این تفاوت ها ازلحاظ آماری معنا دار بود (0٫001p<).

بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش نگرش های ناکارآمد و ناگویی خلقی زنان افسرده موثر است.