اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری در بیماران کرونر قلبی

بیماری های قلبی که بر اثر تنگی و گرفتگی عروق کرونری قلب ایجاد می شود و مشکلی بهداشتی در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته به شمار می رود، از عوامل اصلی مرگ ومیر در جهان از جمله ایران است. بیماری قلبی عروقی از بیماری هایی است که تحت تاثیر عوامل روان شناختی نیز قرار میگیرد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری در بیماران قلبی عروقی اجرا شد.

این پژوهش به شکل نیمه آزمایشی (تجربی) دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. جامعه آماری پژوهش، بیماران قلبی عروقی مراجعه کننده به کلینیک قلب بیمارستان ولیعصر قائم شهر در بهار 1397-1396 بودند که از بین آن ها به صورت داوطلبانه 28 نفر انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه (14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه گواه) تفکیک گردیدند. گروه آزمایش طی شش جلسه، تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) قرار گرفت و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه ادراک بیماری بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و با روش تحلیل کوواریانس یک طرفه تحلیل شد.

نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار نمره پیش آزمون ادراک بیماری در گروه آزمایش به ترتیب برابر با 40٫46 و 4٫04 و همچنین میانگین و انحراف معیار نمره پس آزمون در گروه آزمایش به ترتیب 33٫21 و 1٫80 است. همچنین میانگین و انحراف معیار نمره پیش آزمون ادراک بیماری در گروه گواه به ترتیب برابر با 40٫15 و 4٫90 و همچنین میانگین و انحراف معیار نمره پس آزمون در گروه گواه 42٫61 و 2٫53 است. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، باعث بهبود در ادراک بیماری (0٫032=p) می شود.

با توجه به یافته ها، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با توجه به تاثیرگذاری در ارزش های بیماران به این صورت که رهایی از بیماری به عنوان یک ارزش برای بیمار در نظر گرفته شود، می تواند موجب کاهش ادراک بیماری در بیماران قلبی گردد.