تبیین اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال افسردگی اساسی براساس مدل آسیب شناسی روانی در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

انعطاف ناپذیری روانشناختی، به عنوان یک مدل نظری جدید برای آسیب شناسی روانی، با طیفی از مسائل روانشناختی مرتبط بوده است؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف تبیین اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال افسردگی اساسی براساس مدل آسیب شناسی روانی در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انجام گرفت.

روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می دادند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 408 دانشجو انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه اختلال اضطراب اجتماعی (SPIN)، مقیاس کوتاه اضطراب فراگیر (GAD-7)، پرسشنامه افسردگی بک- ویرایش دوم (BDI-II) و مقیاس ارزیابی جامع فرآیندهای درمان پذیرش و تعهد (compACT) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، شاخص های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و تکنیک معادلات ساختاری مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS-22 و Lisrel-8.85 استفاده شد.

 نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مسیر هم جوشی شناختی و اجتناب تجربه ای به اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال افسردگی اساسی در سطح 01/0> pو مسیر خود مفهوم سازی شده و تسلط گذشته و آینده به اختلال اضطراب فراگیر در سطح 01/0>p معنی دار بودند. با این حال مولفه فقدان ارزش ها و عمل متعهدانه هیچ مسیر معنی داری نداشت و از مدل نهایی حذف شد.

بر اساس یافته های این پژوهش، فرآیندهای آسیب شناختی مربوط به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در میان اختلال های هیجانی، از رویکرد ابعادی به تشخیص و درمان حمایت می کند.