اصول اخلاق پزشکی از منظر ابن سینا و زکریای رازی و مقایسه آن با اصول اخلاقی فیزیوتراپی مدرن

از دیدگاه اسلام اخلاق امری نشات گرفته از عقل، وحی و شهود می باشد. اخلاق پزشکی غربی ریشه در سوگندنامه بقراط که بنیاد اصلی اخلاق پزشکی میباشد، دارد. یکی از شاخه های اصلی رشته پزشکی فیزیوتراپی است. این رشته قدمتی معادل دانش پزشکی دارد. پزشکان از قدیم از آب درمانی و ماساژ در درمان بیماری استفاده میکرده اند.

هدف مقاله بررسی اخلاق پزشکی از دیدگاه رازی و ابن سینا با توجه به نوشته های آنها و مقایسه با کدهای اخلاق فیزیوتراپی آمریکا میباشد.

این مقاله بمطالعه مباحث عمده در اخلاق پزشکی اسلامی و اخلاق در فیزیوتراپی نوین با مرور کتب پزشکان مسلمان در زمان شکوفایی تمدن اسلامی و اساسنامه ها و کتب متعددی که در سالهای اخیر در زمینه اخلاق فیزیوتراپی مدرن تنظیم گردیده میپردازد.

در کدهای اخلاق فیزیوتراپی شان بیمار محوریت دارد. ابن سینا به سه محور عملکرد پزشکی, پژوهش های پزشکی و نگرش و اعتقاد به اسلام و اصول اخلاقی اشاره کرده است. مهمترین معیارهای اخلاق پزشکی از دیدگاه رازی رعایت موازین اخلاقی در حرفه پزشکی و رعایت موازین اخلاقی در امور پژوهشی میباشد. کدهای اخلاق انجمن فیزیوتراپی آمریکا شامل درمان بیماران, مشورت, آموزش و تحقیق و مدیریت میباشد.

با توجه باینکه در متون اسلامی توجه وثیقی باخلاق گردیده میتوان با اخذ مشترکات دو نگرش (بیمار محوری) متون اخلاق پزشکی کارآمدتر ارائه نمود. بررسی کدهای اخلاق انجمن فیزیوتراپی آمریکا نشان میدهد موارد ذکر شده در آن در کتب اندیشمندان ایرانی در دوران شکوفایی تمدن اسلامی وجود داشته است.