تاثیر آموزش از طریق فضای مجازی بر خودکارآمدی شیردهی زنان نخست زای شهرستان شاهرود: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

زنان نخست زا برای شروع و ادامه شیردهی با چالش های زیادی روبرو هستند. خودکارآمدی شیردهی یک متغیر روانشناختی و انگیزشی مهم و در عین حال تعدیل پذیر برای تداوم تغذیه با شیر مادر است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش از طریق فضای مجازی برخودکارآمدی شیردهی زنان نخست زا انجام شد.

این مطالعه از نوع تجربی کلاسیک بر روی 65 نفر از زنان نخست زای 28-32 هفته مراجعه کننده به مراکز آمادگی برای زایمان شهرستان شاهرود در سال 1397 انجام شده است. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. گروه آزمون برنامه آموزش شیردهی را در 7 جلسه 60-45 دقیقه دریافت نمودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و خودکارآمدی شیردهی جمع آوری و در نرم افزار21  SPSS V. وارد، سپس با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کواریانس در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه تحلیل شد.

میانگین و انحراف معیار خودکارآمدی در گروه آزمون قبل مداخله 97/12 + 39/49، بعد مداخله 34/12 + 53 و در گروه کنترل قبل مداخله  95/13 + 03/45 و بعد مداخله 79/7 + 71/41 بود. بنابراین بعد از مداخله میزان خودکارآمدی گروه آزمون (35/0= P) نسبت به گروه کنترل (24/0= P) بیشتر شد.

با توجه به نتایج بدست آمده، آموزش از طریق فضای مجازی می تواند به عنوان یک روش جدید و موثر در خودکارآمدی شیردهی زنان نخست زا استفاده گردد. لذا به نظر می رسد بتوان با آموزش مادران، عوامل مرتبط با خودکارآمدی شیردهی را اصلاح نموده و متعاقبا وضعیت شیردهی را بهبود بخشید.