مقایسه کارایی و ایمنی زایی سه روش تجویز واکسن دوگانه استرپتوکوکوزیس/ لاکتوکوکوزیس در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

در این تحقیق کارایی و ایمنی زایی تجویز واکسن دو گانه استرپتوکوکوزیس/لاکتوکوکوزیس به سه روش خوراکی، تزریقی و غوطه وری در ماهی قزل آلای رنگین کمان ارزیابی گردید. به این منظور 600 قطعه ماهی قزل آلا (2/1±14گرم) به چهار تیمار، هرتیمار در سه تکرار به صورت زیر تقسیم گردیدند: تیمار واکسن خوراکی که با خوراک حاوی 108 به مدت دو هفته تغذیه گردیدند، تیمار واکسن تزریقی که با 0/1 میلی لیتر از باکترین دو باکتری به میزان 109 به روش داخل صفاقی تزریق گردید و در تیمار غوطه وری ماهی ها به مدت دو دقیقه در سوسپانسیون واکسنی 109 غوطه ور گردیدند و تیمار شاهد بدون تجویز واکسن. ماهی ها به مدت دو ماه تغذیه و نگه داری شدند و در روزهای صفر، 20، 40 و 60 شاخص  های ایمنی شامل: عیار آنتی بادی، فعالیت لایزوزیم، کمپلمان و باکتری کشی سرم و نیز میزان پروتئین و گلوبولین سرم بین تیمارها مقایسه گردید. سپس تیمارها با هر دو باکتری به طور جداگانه چالش داده شدند و تلفات بین  تیمارها مقایسه گردید. به طورکلی می توان نتیجه گرفت که علی رغم این که تیمار واکسن تزریقی بالاترین میزان کارایی و ایمنی زایی را نشان داد، ولی تجویز خوراکی و غوطه وری نیز باعث ایجاد محافظت نسبی در ماهی قزل آلا گردید و با توجه به ارجحیت های روش غوطه وری و خوراکی نسبت به تزریقی انجام تحقیق در بهبود کارایی این روش ها توصیه می گردد.