بررسی میزان باقی ‎مانده آفت کش ها (استامی پراید، دیازینون، ایمیداکلوپرید، پریمیکارب) در محصول گوجه فرنگی گلخانه ای (واریته ازمیر) در فارس

امروزه با توجه به روند صعودی افزایش جمعیت و بحث امنیت غذایی، توسعه و ترویج محصولات گلخانه ای از اولویت های اجرایی وزارت جهاد کشاورزی محسوب می شود که اجرای این امر با افزایش بی رویه مصرف نهاده های شیمیایی مواجه شده است و با توجه به اهمیت محصولات خام کشاورزی به خصوص گوجه فرنگی که یکی از اصلی ترین محصول سبد خانوار ایرانی محسوب شده و به طور عمومی مصرف تازه خوری دارد،  اهمیت توجه به میزان باقی مانده آفت کش ها در محصولاتخام کشاورزی را صد چندان می کند چرا که در بسیاری موارد عدم استفاده از آفت کش های بیولوژیک و کم خطر، عدم رعایت دوره کارنس آفت کش هاو مصرف بی رویه و غیراصولی آن ها باعث بروز اثرات زیان بار آفت کش ها شده و خطرات زیست محیطی را به همراه دارد. از آن جایی که در گلخانه ها جهت مبارزه با آفات،حشره کش های دیازینون (EC 60%)، ایمیداکلوپرید (SC 35%)، پریمیکارب (WP 50%) و استامی پراید (SP 20%) مورد استفاده قرار می گیرند. در این تحقیق میزان باقی مانده سموم ذکر شده در محصول گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) واریته ازمیر، در روزهای مختلف پس از استفاده، مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق نمونه برداری محصول تحت اثر آفت کش های استامی پراید، دیازینون، ایمیداکلوپرید، پریمیکارب قرار گرفته بود، انجام پذیرفت. در این مرحله برای تعیین روند کاهش سم در روزهای مختلف پس از سم پاشی، نمونه برداری در بازه های زمانی 2، 5، 7، 10، 14، 17 و 21 روز پس از سم پاشی صورت گرفت. استخراج باقی مانده سموم از نمونه ها توسط حلال استونیتریل صورت گرفت و پس از خالص سازی ماده استخراج شده، میزان آفت کش با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارائی بالا مجهز به آشکارساز فرا بنفش و مرئی (HPLC-DAD) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان دادند که میزان باقی مانده آفت کش های استامی پراید، دیازینون، ایمیداکلوپرید، پریمیکارب در گوجه فرنگی با نزدیک شدن به دوره کارنس سیر نزولی دارد.