اثر یک وهله خستگی موضعی تا حد واماندگی بر متغیرهای مکانیکی مفاصل اندام تحتانی حین فرود تک پای مردان ورزشکار نیمه حرفه ای

با افزایش زمان و میزان خستگی، عملکرد ورزشکار کاهش می یابد و در نتیجه فرود تحت اثر خستگی قرار می گیرد. خستگی در زمان فرود روی کنترل پاسچر و بیومکانیک اندام تحتانی تاثیرگذار است، همچنین فرود نسبت به پرش فشار بیشتری به مفاصل اندام تحتانی وارد می آورد، از این رو احتمال آسیب دیدگی در فرود بسیار بیشتر از پرش است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک وهله خستگی موضعی تا حد واماندگی بر پارامترهای مکانیکی مفاصل اندام تحتانی در حین فرود تک پای مردان ورزشکار نیمه حرفه ای بود.
30 مرد جوان ورزشکار نیمه حرفه ای 16 تا 26 سال بسکتبال استان البرز در پژوهش حاضر شرکت کردند. برای پردازش داده ها از نرم افزار متلب برای استخراج پارامترهای زوایای مفاصل اندام تحتانی در برخورد اولیه پا با سطح، حداکثر فلکشن زانو و حداکثر نیروی عمودی سطح در سه صفحه حرکتی استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات کینماتیکی از سیستم آنالیز حرکت VICON شامل 8 دوربین و به منظور جمع آوری داده های کینتیک حرکت از یک صفحه نیروسنج KISTLER با سنسورهای پیزوالکتریک با فرکانس اندازه گیری 2400 هرتز در ابعاد 60×50 سانتی متر و نرم افزار نکسوس برای کمی کردن داده های فضایی-زمانی در تحقیق حاضر استفاده شد. تحلیل آماری داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته برای مقایسه داده ها در سطح معناداری 05/0p≤ با استفاده از SPSS ورژن 20 انجام شد.
نتایج آزمون اندازه گیری مکرر اختلاف معناداری را در میانگین زوایای مفاصل مچ پا و زانو در دو صفحه حرکتی ساجیتال و فرونتال قبل و بعد از خستگی در وضعیت های لحظه ی تماس، حداکثر نیروی عمودی عکس العمل سطح و حداکثر فلکشن زانو نشان نداد (05/0p≤). در مقابل در صفحه هوریزنتال تغییر زاویه ی مفصل مچ پا در حداکثر فلکشن زانو پس از خستگی معنادار شد (000/0p=).
خستگی ناشی از تمرین و مسابقه می تواند موجب تغییر در استراتژی فرود شود، به طوری که احتمال فشار به مفاصل اندام تحتانی به ویژه مچ پا و متعاقب آن احتمال بروز صدمات در مفاصل بالاتر را افزایش دهد. تغییر زاویه مچ پا در حداکثر فلکشن زانو در صفحه ی هوریزنتال می تواند سبب ایجاد تغییر در وضعیت مفاصل بعدی اندام تحتانی به ویژه زانو در زمان فرود شود. با توجه به زوایای ایجادشده در مفصل مچ پا با بررسی بیشتر می توان از آسیب ناشی از خستگی موضعی مفرط پیشگیری کرد.