تاثیر هشت هفته بازی های حرکتی ریتمیک بر تبحر حرکتی، پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه

اختلال بیش فعالی/نقص توجه یکی از اختلالات شایع در کودکان دبستانی است که بر عملکرد حرکتی، تحصیلی و روانی تاثیر می گذارد. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر بازی های حرکتی ریتمیک بر تبحر حرکتی، پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه بود.
پژوهش حاضر از نوع تجربی و با طرح تحقیق پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد 40 نفر از کودکان 8 و 9 سال مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه از دانش آموزان پایه دوم و سوم شهر پلدختر در مطالعه حاضر شرکت کردند. ابتدا دانش آموزان با استفاده از پرسش نامه کانرز فرم والدین و مصاحبه بالینی شناسایی شدند. سپس برای ارزیابی تبحر حرکتی، پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی به ترتیب از آزمون های فرم کوتاه تبحر حرکتی بروینیکس-اوزرتسکی ویرایش دوم، پرسش نامه پرخاشگری شهیم و معدل دروس ریاضی، علوم، فارسی استفاده شد.
تجزیه وتحلیل نتایج آماری نشان داد که بازی های حرکتی ریتمیک تاثیر مثبت معناداری بر تبحر حرکتی (000/0=P=31/189,F)، پرخاشگری (001/0 =P=10/6, F) و پیشرفت تحصیلی (004/0 =P=30/4, F) کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه دارد (0/05>P).
با توجه به جذابیت و متنوع بودن بازی های حرکتی پیشنهاد می شود معلمین و مربیان توان بخشی برای افزایش تاثیرگذاری، این بازی ها را همراه با موسیقی، شعر و ترانه برای افزایش تبحر حرکتی، پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه استفاده کنند.