اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان در پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است. دشواری تنظیم هیجان در مبتلایان به پسوریازیس، بر اهمیت رویکردی وسیع تر در مدیریت بالینی این بیماری تاکید دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان در مبتلایان به پسوریازیس بود.

روش اجرا: 

پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه شاهد و پیگیری بود. جامعه ی آماری شامل تمامی مبتلایان به پسوریازیس مراجعه کننده به درمانگاه ها و کلینیک های تخصصی پوست شهرستان خرم آباد بودند. ابتدا، بیماران با استفاده از ملاک های ورود و خروج غربال شدند، سپس 24 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی، در دو گروه آزمایشی و شاهد گمارده شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ی تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006) بود. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه مداخله ی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی دریافت کردند. تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نسخه ی 23 نرم افزار SPSS و با آزمون های نرمال بودن، تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) و تک متغیره (ANCOVA) صورت گرفت.

یافته ها:

 کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی باعث افزایش نمرات راهبردهای انطباقی و کاهش نمرات راهبردهای غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان در مبتلایان به پسوریازیس گردید و اثر درمان در مدت پیگیری ماندگار بود (001/0<p).

نتیجه گیری:

آموزش مهارت های کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، می تواند به عنوان مداخله ای موثر در بهبود تنظیم شناختی هیجان در مبتلایان به پسوریازیس مورد استفاده قرار گیرد.