تعیین کننده های توانمندی دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل در سنین باروری بر اساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده

 سطح مطلوب توانمندی زنان، موجب قدرت بخشی به آنان برای تصمیم گیری مستقلانه درباره موضوعات اساسی زندگی می گردد. هدف از این مطالعه، تعیین عوامل موثر در توانمندی دریافت مراقبت سلامت بر اساس  تئوری رفتار برنامه ریزی شده، در زنان متاهل در سنین باروری  بود.

 در مطالعه مقطعی تحلیلی حاضر، 488 نفر از زنان متاهل در سنین باروری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران در سال 1398، جامعه پژوهش را تشکیل دادند. ابزار گردآوری  داده ها، یک پرسشنامه سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده و پرسشنامه استاندارد توانمندی دریافت مراقبت سلامت بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری از جمله میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون تحت نرم افزار  SPSS نسخه 24 و آنالیز مسیر با استفاده از شاخص های برازش مدل  تحت نرم افزارAmos  نسخه 22 تحلیل شد.

 میانگین سن شرکت کنندگان در پژوهش، 1/7  ± 6/33 سال بود. نگرش (001/0 p< ، 62/0 β=) نسبت به هنجار ذهنی (001/0 p< ، 18/0 β=)  از قدرت پیشگویی کننده بالاتری برای پیش بینی قصد رفتار برخوردار بود.  بر اساس نتایج تحلیل مسیر، 30 درصد از واریانس قصد رفتاری  و 03/0 حیطه تصمیم گیری، 02/0 حیطه تعامل و 05/0 واریانس حیطه درجه کنترل توسط سازه های مدل تبیین گردید. نتایج مطالعه نشان داد سازه نگرش و هنجارذهنی بهترین پیش گویی کننده قصد رفتار دریافت مراقبت سلامت  بودند (001/0 <p).

نتیجه گیری :

 نتایج نشان داد که بعد کنترل رفتاری درک شده، نقشی در تببین رفتار دریافت مراقبت سلامت نداشت و قصد رفتاری نقش کمرنگی در تبیین رفتار دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل در سنین باروری داشت. این موضوع نشان می دهد که توجه به سایر عوامل روانشناختی، اجتماعی و فرهنگی در فرآیند اخذ تصمیم برای دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل سنین باروی ضروری است.