مروری برآموزش مبتنی بر اخلاق حرفه ای بر توان خود مراقبتی سالمندان در پرستاری

پیشرفت جمعیت سالمندان در جهان و اثرات نامطلوب آن برکیفیت زندگی به عنوان یک بحران در دنیای امروز نام برده می شود. لذا آموزش های پرستاری در افزایش توان خودمراقبتی سالمندان و طراحی مداخلات پرستاری براساس معیارهای اخلاقی از مهم ترین اهداف مراقبت سالمندان در حرفه پرستاری می باشد. هدف از ارائه این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش پرستاری برمبنای اخلاق حرفه ای در ارتقاء توان خودمراقبتی سالمندان می باشد.

مواد و روش ها:

مقاله حاضر مقاله مروری است که از طریق مطالعات کتابخانه ای و جستجو در پایگاه های اینترنتی Google Scholar, SID, Pub Med بین سال های 2010 تا 2018 تدوین شده است.

یافته ها:

سالمندی وافزایش سن موجب تغییراتی درابعاد مختلف سلامتی وکاهش کیفیت زندگی می شود. بنابراین آموزش های مناسب مراقبین بهداشتی به ویژه پرستاران باعث افزایش کارآیی واستقلال وکاهش عوارض سالمندی میگردد. رابطه پرستار و بیمار با رابطه پزشک و بیمار متفاوت می باشد و ماهیت پرستاری به گونه ای است که باید به اخلاقیات مراقبتی، بیشتر از ملاحظات درمانی توجه نمود. بنابراین اخلاق پرستاری به دلیل ویژگی های حرفه ای و عملکردی خاص، باید بیشتر از سایر حوزه های اخلاقی مورد توجه قرار گیرد. لذا توجه به مسائل اخلاق حرفه ای در آموزش و مراقبت های پرستاری و به ویژه در مراقبت از سالمندان بیش از پیش اهمیت یافته است.

بحث و نتیجه گیری:

سابقه پرستاری به عنوان یک حرفه مقدس، خود به خود احساس خدمت بر اساس تعهد اخلاقی را در این حرفه القاء می کند. جمعیت رو به سالمند شدن است و بار مراقبتی جمعیت سالمند بیشتر است، زیرا نمی توانند از خود مراقبت کنند. آموزش های خود مراقبتی تاثیر مثبتی در بهبود کیفیت زندگی سالمندان دارد. هم چنین مطالعات نشان می دهند درصورتی که این آموزش ها همراه با اخلاق حرفه ای پرستاری همراه باشد تاثیر بیشتری داشته و در بهبود کیفیت زندگی کمک بیشتری می نماید. لذا پیشنهاد می شود که پرستاران مداخلات و آموزش های خود را بر مبنای این تعهدات اخلاقی به گونه ای طراحی کنندکه میزان سلامت مددجویان سالمند را حفظ و ارتقاء دهند.