دو مورد سالک مزمن و مقاوم به درمان به عنوان تظاهری اولیه از اختلال لنفوپرولیفراتیو زمینه ای

سالک (لیشمانیوز جلدی)، یک بیماری انگلی پوستی است که موجب مشکلات جدی بهداشتی- درمانی در بیش از 80 کشور جهان می گردد. پیامد بالینی بیماری تحت تاثیر ارتباطی پویا میان انگل لیشمانیا و سیستم ایمنی میزبان می باشد. در این مطالعه، دو مورد مبتلا به سالک با سیر بالینی غیر معمول و مقاوم به درمان به عنوان تظاهر اولیه ی اختلال لنفوپرولیفراتیو زمینه ای گزارش می شود.

گزارش مورد:

بیمار اول آقای 43 ساله با سالک به صورت پلاک اندوره، زخمی در اطراف چشم راست همراه با اکتروپیون با عودهای مکرر و عدم پاسخ به درمان های مختلف که در طی چندین نوبت بستری و بررسی های بیشتر برای وی تشخیص لوکمی لنفوبلاستیک حاد (Acute lymphoblastic leukemia یا ALL) گذاشته شد. بیمار دوم، آقای 51 ساله با سالک ابتدا به صورت ضایعه ی پاپولار و اولسراتیو در ساعد چپ و ظهور ضایعات جدید اولسراتیو و ایندوره روی گونه ی راست و گوش چپ، همراه با عودهای مکرر و عدم پاسخ به درمان های مختلف که در سیر درمان و ارزیابی های بیشتر لوکمی لنفوستیک مزمن (Chronic lymphoblastic leukemia یا CLL) ظاهر و تشخیص داده شد.

نتیجه گیری:

این گزارش موارد، ALL وCLL  را به عنوان علت زمینه ای عدم بهبودی کامل ضایعات و عودهای مکرر سالک مطرح می کند. توجه به علایم همراه بیمار و معاینه ی فیزیکی کامل و اقدامات پیرابالینی لازم در موارد سالک مقاوم به درمان و عود کننده، برای یافتن علل زمینه ای ضروری می باشد.