کاربرد ایهام درغزل های شوکت بخاری

ایهام از عناصر مهم زبان ادبی و از گونه های پرکاربرد صنایع بدیعی است که آن را از انواع هنجار گریزی معنایی دانسته-اند . ایهام در محور مجاورت و همنشینی به وجود می آید و به کمک آن می شود کلام را درهاله ای از رمزوارگی فرو برد. ایهام را همچنین می توان هنری ترین و پر راز و رمزترین شگرد ادبی دانست که شاعران و سخنوران هنرمند از آن بهره گرفته اند، بی شک پی بردن به شگفتی های این آرایه بدیعی، ما را به شناسایی سخنان رازآلود آنان راه می نماید. در ادب فارسی، حافظ و خاقانی را پیشرو این هنر می دانند. شوکت بخاری از شاعران سدهیازدهم هجری و از پارسی سرایان توانای ماوراءالنهر است، شعر وی سرشار از خیال انگیزی بوده و بیشتر صنایع بدیعی را می توان در غزل های وی یافت. این پژوهش برآن است تا، با نگاهی به غزل های شوکت بخاری، انواع مختلف ایهام را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.