اثربخشی روان درمانی تحلیلی گروهی بر علائم افسردگی بیماران افسرده

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی گروه درمانی تحلیلی بر کاهش علائم افسردگی بیماران افسرده انجام گرفت. این پژوهش کاربردی از منظر روش شناختی طرح پژوهش نیمه آزمایشی با (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود.

به منظور انجام پژوهش تعداد  160نفر از افراد  مراجعه کننده به کلینیک آرام و اندیشه کرج در سه ماهه آخر سال 96با روش نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس  انتخاب شدند شرکت کنندگان  از طریق ابزار سنجش تحقیق شامل پرسشنامه نسخه ی بالینی مصاحبه ی بالینی ساختاریافته برای اختلالات محور یک ،و پرسش نامه افسردگی بک (ویرایش دوم) (BDI-II)  ونیز پاسخ دادند و از بین آن ها 39 نفر به صورت هدفمند و به منظور همگون بودند ازنظر دیگر ویژگی ها انتخاب شده و به صورت تصادفی در  گروه آزمایش و کنترل جایگذاری شدند. گروه های آزمایش تحت مداخله با دوره 24 جلسه ای گروه درمانی تحلیلی  قرار گرفتند و سپس بار دیگر داده های مربوطه جمع آوری شد. داده ها به منظور بررسی فرضیه های پژوهش توسط آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه وتحلیل شدند ارزیابی  شدند.

نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که در گروه آزمون از لحاظ کاهش علایم افسردگی (در مرحله ی پس آزمون، تفاوت های معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج مطالعه حاضز میانگین افسردگی بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد (F= 44.84 و sig.<0.01) به این صورت که میانگین افسردگی بعد از مداخله در گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل است، متغیر گروه (کنترل و آزمایش) 61% از تغییرات افسردگی را تبیین می کند.

نتایج نشان می دهدکه  روان درمانی تحلیلی گروهی در کاهش علایم افسردگی بیماران دارای این علایم، موثر است.و در مان به تنهایی می تواند تاثیرات بلند مدتی بر بهبود علائم این بیماران داشته باشد.