اثربخشی آموزش مهارت‎های مقابله‎ای بر تنظیم شناختی هیجان و سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه

امروزه با توجه به رشد روزافزون طلاق و پیامدهای آن در جامعه بررسی آن در ابعاد مختلف حائز اهمیت است. تجربه طلاق، سازگاری زوجین و فرزندان آن ها را در تمام ابعاد (روان شناختی، جسمانی، اجتماعی و هیجانی) تحت تاثیر قرار می دهد و باعث کاهش عملکرد و ناکارآمدی اعضای خانواده پس از طلاق می گردد. هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مقابله ای بر تنظیم شناختی هیجان و سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه بود.

نوع پژوهش نیمه تجربی و طرح تحقیق به صورت دو گروهی (آزمایش و کنترل) است. جامعه آماری پژوهشی کلیه زنان مطلقه شهر تهران بود که از این میان 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند که همگی ملاک های شمول مطالعه همچون: دامنه سنی 25-45 سال، و  گذشت 2 الی 6 ماه از زمان طلاق آنها و همچنین عدم ابتلای به اختلال افسردگی و اضطراب، را دارا بوند. و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در مورد زنان مطلقه گروه آزمایش برنامه آموزش مهارت های مقابله ای و بازسازی زندگی پس از طلاق در 10 جلسه 90 دقیقه ای اجرا گردید. و گروه کنترل هیچگونه آموزشی را دریافت نکردند. قبل و بعد از برنامه آموزشی تمامی شرکت کنندگان به وسیله پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001) و آزمون سازگاری پس از طلاق فیشر مورد بررسی قرار گرفتند و نمرات آنها در دو نوبت با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره مقایسه شد.

نتایج تحلیل آماری نشان داد که آموزش مهارت های مقابله ای بر سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه تاثیر معناداری دارد (05/0<p و 11/0=η). هم چنین آموزش مهارت های مقابله ای بر تنظیم شناختی هیجان در زنان مطلقه تاثیر معناداری دارد (05/0< pو 08/0=η).  درنهایت آموزش مهارت های مقابله ای بر تنظیم شناختی هیجان و سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه تاثیر معناداری دارد (05/0<p و 066/0=η).

آموزش مهارت های مقابله ای در تنظیم شناختی هیجان و در بهبود سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه می تواند نقش بسزایی داشته باشد که مشاوران و درمانگران باید در جهت ارتقای سلامت روانی این افراد به این مهم توجه داشته باشند.