تاثیر برخی عوامل فیزیوگرافیک بر ویژگی های رویشی و زایشی درختچه بادام کوهی (Amygdalus scoparia) در زیست بوم های مرتعی خراسان جنوبی

مطالعه پوشش گیاهی در ارتباط با عوامل محیطی، یکی از جنبه های مهم در مدیریت و حفاظت اکوسیستم های طبیعی محسوب می شود. در این تحقیق به بررسی اثر ارتفاع از سطح دریا (در چهار طبقه: کمتر از 1600 متر، 1800-1600، 2000-1800 و بیشتر از 2000 متر) و جهت شیب (در چهار جهت اصلی: شمال، جنوب، شرق و غرب) بر خصوصیات رویشی و زایشی درختچه بادام کوهی شامل: تعداد در هکتار (تراکم)، ارتفاع متوسط، قطر تاج پوشش، تعداد جست، قطر قطورترین جست، درجه سلامت تنه و تجدید حیات طبیعی پرداخته شد. به منظور بررسی اثرات ارتفاع و جهت شیب بر  خصوصیات رویشی از تحلیل GLM و آزمون LSD و به منظور تعیین همبستگی بین ارتفاع از سطح دریا با خصوصیات رویشی و تجدید حیات طبیعی درختچه بادام کوهی از ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر ارتفاع از سطح دریا بر کلیه خصوصیات رویشی مورد مطالعه درختچه بادام کوهی معنی دار است (01/0 P<). نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین تراکم و تجدید حیات طبیعی در طبقه ارتفاعی 2000-1800 متر و کمترین آن در طبقه ارتفاعی کمتر از 1600 متر واقع شده است. همچنین حداکثر ارتفاع درختچه در طبقه ارتفاعی کمتر از 1600 متر و حداقل آن در طبقات ارتفاعی 2000-1800 و بالاتر از 2000 متر بود. نتیجه تحلیل GLM نشان داد که بیشترین قطر تاج پوشش و سلامت تنه در ارتفاع کمتر از 1600 متر و جهت شمالی و کمترین آن در ارتفاعات میانی و بالا و جهات جنوبی و شرقی مشاهده شده است. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین ارتفاع از سطح دریا و تعداد جست همبستگی مثبت معنی دار و بین ارتفاع از سطح دریا و ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش درختچه و نیز سلامت تنه آن همبستگی منفی معنی داری وجود داشت.