بررسی الگوی پراکندگی سلول های کرومافین در غده آدرنال شتر یک کوهانه (Camelus dromedarious) بالغ

سلول های کرومافین در حفظ فشار خون، متابولیسم کربوهیدرات ها و حرکت خون به اندام های حیاتی بدن در زمان استرس نقش داشته و حیوان را برای مقابله با آن آماده می سازند. پراکندگی این سلول ها در پستانداران اهلی متفاوت می باشد. در این مطالعه، پراکندگی سلول های کرومافین در 40 نفر شتر نر و ماده 10-6 ساله، متعاقب تهیه مقاطع میکروسکوپی و رنگ آمیزی های هماتوکسیلین و ائوزین، ماسون تری کروم، و کرومافین مورد بررسی قرار گرفت.کپسولی ضخیمی از بافت همبند سخت کلاژنه غده آدرنال را احاطه می کند. کورتکس توسط بافت همبند سخت کلاژنه از مدولا مجزا می گردد. لایه های گرانولوزا، فاسیکولاتا و رتیکولاریس به ترتیب 15، 55 و 27 درصد از حجم کورتکس را اشغال می نمایند. لایه رتیکولاریس در شترهای نر وسیع تر است، اما این اختلاف معنی دار نیست. عروق خونی محصور در بافت همبند از کورتکس عبور کرده و پیرامون آنها، هر سه لایه کورتکس حضور دارند. بین کورتکس و مدولا، ندول های کورتکس آدرنال، محصور در بافت همبند سخت و واجد هر سه لایه کورتکس وجود دارند. مدولا گاهی تا مجاور کپسول گسترش می یابد و منطقه زیرکپسولی در این نواحی فاقد کورتکس می باشد. کورتکس مجاور این قسمت ها گاهی فقط حاوی لایه رتیکولاریس است. آرایش سلول های کرومافین در جنس ماده از یک الگوی تصادفی تبعیت می کند در حالی که در جنس نر در دو لایه مجزا، شامل سلول های مولد اپی نفرین در بخش خارجی و سلول های مولد نوراپی نفرین در قسمت داخلی مدولا قرار می گیرند. این مطالعه نشان داد پراکندگی سلول های کرومافین در دو جنس نر و ماده از دو الگوی کاملا متفاوت برخوردار است.