بررسی استانداردهای سطوح مراقبتی بخش های مراقبت ویژه: یک مرور هدفمند

بکارگیری استانداردها در هر یک از سطوح مراقبتی در بخش های مراقبت ویژه طی سال های اخیر به عنوان یک مساله ی قابل تامل مطرح بوده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین استانداردهای سطوح مراقبتی در بخش های مراقبت ویژه انجام شد.

در این مطالعه مروری نظام مند، کلیه مقالات چاپ شده به زبان انگلیسی از سال 2019-2001 و منابع فارسی در بازه زمانی 1379 تا 1398 مورد جستجو قرار گرفت. در زمینه استانداردهای سطوح مراقبتی بخش های مراقبت ویژه که در داخل و خارج از کشور انجام شده بودند، در پایگاه های اطلاعاتی اینترنتی مانند بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) ، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (Sid)، PubMed، Google Scholar، Science Direct  بررسی گردید. نتیجه این جستجو دستیابی به 109 مقاله و طرح پژوهشی داخلی و خارجی مرتبط با موضوع بود که از این میان در نهایت 10 مطالعه وارد پژوهش شدند.

یافته ها:

 از میان 10 مطالعه ی مورد بررسی 4 مطالعه (40 درصد) توصیفی-تحلیلی، 4 مطالعه (40 درصد) توصیفی-مقطعی، یک مطالعه (10 درصد) تحلیلی و یک مطالعه کوهورت (10 درصد) بودند و هیچ پژوهش مداخله ای وجود نداشت. 2 مطالعه (20 درصد) در کشور هندوستان و 6 مطالعه (60 درصد) در کشور ایران، یک مطالعه (10 درصد) در کشور کانادا و یک مطالعه (10 درصد) در کشور هلند صورت گرفته بود. بعلاوه، پنج عامل شامل: "فضاهای فیزیکی"، "فناوری مورد استفاده در این واحدها و نظارت بر صحت کار آن ها"، "نیروی انسانی"، "خدمات ویژه ارائه شده" و " آموزش و پژوهش" به عنوان استانداردهای زمینه ای در تعیین سطح بخش های مراقبت ویژه نقش اساسی دارند.

هر سطح از بخش های مراقبت ویژه دارای استانداردهای معینی از لحاظ ساختار، نیروی انسانی، به کارگیری فرآیندها و تجهیزات مختص به خود می باشد. پیشنهاد می شود بر اساس سطح مراقبت بخش ویژه؛ ارائه نوع خدمات، تجهیزات، نیروی انسانی و اجرای فرآیندها طبق دستورالعمل های کشوری مطابق با استانداردهای هر سطح صورت پذیرد.