اثر تمرین مقاومتی بیشینه و زیربیشینه بر آسیب عضله، التهاب و پاسخ آنتی اکسیدانی در مردان غیرورزشکار

شدت تمرین مقاومتی در شروع برای جلوگیری از آسیب عضله؛ التهاب و پاسخ آنتی اکسیدانی به درستی مشخص نیست. هدف اثر تمرین مقاومتی بیشینه و زیربیشینه بر آسیب عضله، التهاب و پاسخ آنتی اکسیدانی در مردان غیرورزشکار بود.

19 دانشجو (سن، سال): 21/1±16/20؛ قد (سانتی متر): 75/1±21/178 و وزن (کیلوگرم): 37/1±74/65) 3 ست 15تکراری تمرین مقاومتی بیشینه و زیربیشینه را با استراحت 3دقیقه ای اجرا کردند. نمونه خونی قبل، بلافاصله، 2، 24، 48 و 72ساعت پس از فعالیت اخذ و کراتین کیناز، لکوسیت و اسید اوریک اندازه گیری شد. تفاوت متغیرها در فواصل زمانی مختلف با Anova دوراهه-اندازه های مکرر و بونفرونی و تفاوت دو گروه با -t هم بسته بررسی شد.

کراتین کیناز 48 و 72ساعت پس از هر دو شدت در مقایسه با مقادیر پایه به طور معنی داری افزایش یافت. این افزایش 72ساعت پس از شدت بیشینه در مقایسه با زیربیشینه به طور معنی داری بیش تر بود. لکوسیت 24، 48 و 72ساعت پس از هر دو شدت در مقایسه با مقادیر پایه به طور معنی داری افزایش یافت، اما 2ساعت پس از هر دو شدت در مقایسه با قبل و بلافاصله پس از فعالیت به طور معنی داری کاهش یافت. اسیداوریک 2، 24 و 72ساعت پس از شدت بیشینه 2، 48 و 72ساعت پس از شدت زیربیشینه در مقایسه با  قبل فعالیت افزایش معنی داری داشت. ولیکن در فاصله زمانی 48ساعت پس از شدت بیشینه در مقایسه با زیربیشینه کاهش معنی داری داشت (p<0/05).

به افراد غیرورزشکار و مربیان توصیه می شود برای جلوگیری از آسیب و کوفتگی عضلانی و حفظ سلامتی تمرین مقاومتی را با شدت زیربیشینه شروع کنند.