آسیب شناسی مطالعات تطبیقی در فلسفه تعلیم و تربیت: با تاکید بر نمونه های پژوهشی در ایران

هدف اصلی این  مقاله، شناسایی آسیب های مطالعات تطبیقی در رشته فلسفه تعلیم و تربیت به ویژه با معرفی نمونه هایی در داخل کشور می باشد. برای دستیابی به این هدف، از روش پژوهش تحلیلی (مفهومی، اسنادی و تطبیقی) بهره گرفته شد. یافته ها حاکی از آن است که آسیب های این مطالعات را می توان  در سه دسته شامل آسیب های معطوف به ماهیت، پژوهشگر و زمینه تطبیق تقسیم بندی کرد. آسیب های معطوف به ماهیت تطبیق شامل ناآشنایی با رویکردها و روش های پژوهش تطبیقی، ناآشنایی با زبان، و ناآشنایی با  منابع، آسیب های معطوف به پژوهشگر تطبیقی شامل شتاب زدگی، ساده سازی، تعصب ورزی و آسیب های معطوف به زمینه تطبیق شامل بی توجهی به زمان و مکان، و بی توجهی به فرهنگ می باشند. در بخش پایانی،  پرسش هایی که ممکن است پژوهشگر تطبیقی در مواجهه با این آسیب ها مطرح کند، در قالب بحث بیان و پاسخ هر کدام ارائه شده است.