عوامل موثر بر رفتار محیط زیستی شالیکاران شهرستان ساری به منظور پایداری شالیکاری

انسان بدون هیچ گونه تغییر در تفکر و رفتار نمی تواند مشکلات محیط زیستی خود را حل کند. تحقیق حاضر به منظور بررسی عوامل موثر بر رفتار محیط زیستی شالیکاران شهرستان ساری به منظور پایداری شالیکاری صورت گرفته است. مطالعه حاضر از نوع تحقیقات کاربردی بوده که به روش همبستگی- توصیفی انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل شالیکاران شهرستان ساری (24502=N) که تعداد 289 نفر از آنها بر اساس فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شد که روایی آن توسط اساتید فن و صاحب نظران تایید شد و برای سنجش پایایی پرسش نامه، پس از انجام آزمون مقدماتی تعداد 30 نسخه از آن توسط شالیکاران شهرستان میاندرود تکمیل شد. نتایج حاصل از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه مذکور 0/74 به دست آمد. نتایج نشان داد که 5/58 درصد از شالیکاران در حد متوسطی رفتار حفاظت محیط زیستی را دارا هستند. تحلیل همبستگی نشان داد که بین تعداد اعضای خانواده شالیکاران، عملکرد، کل درآمد سالانه شالیکاری در سال، ویژگی اجتماعی، روش های آموزشی، نگرش و منابع اطلاعاتی با رفتار محیط زیستی رابطه معنی داری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام نیز نشان داد که سه متغیر روش های آموزشی، کل درآمد سالانه شالیکاری در سال و میزان عملکرد محصول برنج 27 درصد واریانس سطح رفتارهای حفظ محیط زیستی شالیکاران را تبیین می کنند.