مسالگی و استدلال بر پایه گزارش های حدیثی

مقوله استدلال به احادیث و گزارش های تاریخی، نیازمند روشی استوار است. دلالت گزارش های حدیثی و تاریخی را می توان در دو فضای «دلالت های ناظر به مقام بیان یک گزارش» و «دلالت های ناظر به فرامقام بیان» بررسی کرد. دلالت های فرامقام بیانی، ناشی از انعکاس گزارش در فضای صدور و نقل آن است. اصطلاح «مسالگی»، قاعده ای در فضای این نوع دلالت هاست. تلاش نویسنده مقاله برای شناساندن این قاعده و تعریف این اصطلاح به اینجا رسیده است که «مسالگی» به معنای میزان «عدم نفوذ» و حل نشدگی «مقام بیان» در «فرامقام بیان» است. کارکرد مورد توجه ما از اصل مسالگی، فضای استدلال های موجود در تاریخ حدیث، تاریخ قرآن و تاریخ تفسیر (الهیات تاریخی) است. اهمیت توجه به مسالگی ازآن روست که غالب استدلال های شکل گرفته در این حوزه، بدون توجه به سطح مسالگی آن تقریر شده است و این مساله، موجب رسوخ ضعف جدی به این گونه استدلال ها شده است.